MADHURAVANI  TELUGU MAGAZINE

మాతృభూమి జ్ఞాపకం!

​

ఎన్నేళ్ళు ఉన్నా పరాయిదేశంలా అనిపిచే గడ్డపై మమకారాన్ని 

పదేళ్ళ తరువాత, మాతృభూమిని చూడాలన్న కాంక్ష జయించింది...

నెలరోజుల క్రితం భరతావనిలో చుట్టపు చూపుగా కాలుపెడుతూ, 

బాల్యాన్ని గుర్తుతెచ్చిన మట్టి వాసనని ఆస్వాదించిన జ్ఞాపకం -  

కాదనుకుని కాసుల కోసం దేశం వదిలి వచ్చేసినా, 

మర్చిపోని కన్నతల్లి బెంగలా మనసు వెన్నంటే వచ్చింది...  

 

బాకాలూది చెప్పినా తోకతో దులిపేసుకుని కదలమని మొరాయించే గోవులూ,  

తమ నిద్రలని త్యాగంచేసి మరీ మొరిగి, మన నిద్రలు ఎగరగొట్టే కుక్కలూ,      

చేతుల్లోంచి బలవంతంగా పెట్టెలు లాక్కుపోయి దారిలో బేరాలాడే కూలీలూ,

చేతుల్లో బలవంతంగా సరుకు పెట్టేసి డబ్బులివ్వమని డబాయించే వీధివర్తకులూ,    

పగలూ రాత్రీ అనే తేడా ఎరుగని నడిరోడ్డు  పోసుకోలు ఊసుగాళ్ళూ,  

విమానాశ్రయం దగ్గిరే నడిరేయి స్వాగతం ఇచ్చారు!  

 

కేరింతల నాట్యాలతో కొమ్మల చివురుటాకులూ,  

మాతృభాష మధురిమలతో పక్షుల రావాలూ, 

సగం నిద్రమత్తుతో పలకరించిన సన్నజాజి తీగలూ ,

రాక కోసం ఎదురుతెన్నులు చూస్తున్న ముంగిలీ,

చిరునవ్వులతో బాహువులు చాచి రమ్మన్న ద్వారాలూ

చల్లని గాలుల చేతులతో కౌగిలించి, తమ నిరీక్షణా, ఆదరణా చూపించాయి!

 

పక్కింట్లోని నడిజాము సందడి విని ఉగ్గబట్టుకున్న సందులోని పిల్లలంతా 

తెల్లారగానే  బిలబిలమని దాడి చేసి హక్కుతో అమెరికా చాక్లెట్లు పట్టుకుపోయారు -

అనవసరమైన మొహమాటాలన్నీ వదిలేసి, ఆపాదమస్తకం పరీక్షించేస్తూ 

'పిల్లా!రంగొచ్చావ్!దుమ్ము రోడ్డు చూసుకుంటుందిలే' అని అమ్మలక్కలు పరాచికాలాడారు -

రంగులు మారుస్తున్న ప్రాగ్దిశ సాయంత్రం దాక సాయం ఉంటానని వేడెక్కి, గూడెక్కి,  

వడదెబ్బకు పడిపోతే  'అప్పుడేనా ముందుంది పండగ' అని కన్నుగీటి కిసుక్కుమంది!

 

శుక్ర గ్రహానికి అవతల, దిక్కు తెలియని కుర్రకారంతా పొలోమని పోయే 

నిరుపయోగ ప్రదేశమే అమెరికా ఖండమంటే అని నిశ్చయిన్చేసి,

అక్కడ మనుషులు సరిగ్గా బట్టలేసుకోరు, మనవాళ్ళు సరిగ్గా మాట్లాడుకోరు 

వాళ్ళ నైజం విడ్డూరం పోగాలం -  కాబట్టి మనదేశమే మెరుగని తీర్మానించేసి,

పరుగుల పాలు తప్ప నిలబడి నీళ్ళూ తాగరని ఈసడిన్చేసి,

ఆరాతో నిద్రరాని బామ్మగారు జవాబులన్నీ తనే ఇచ్చుకుని ముక్కు చీదుతూ వెనుతిరిగింది!

​

భూ భారమంతా బండిమీద తోసుకుంటూ పోయే పాకీవాడు ఆగి 

“అక్కడ మీ చెత్త మీరే ఎత్థుకోవాలంట  కదా” అని అడిగిన వివరం-

రోడ్డు మీద దుమ్ము ఎక్కడిదక్కడే ఉన్నా, అస్త్ర సన్యాసం చేసి  

బీడీలు ఊదుతూ చాడీలు ఏకరువు పెట్టుకునే పనివాళ్ళ విలాసం-

రెండు రోజులు కొనగానే సందు మలుపులో రెండు మూరల మల్లెలతో ఆశతో నిల్చునే  పూలమ్మీ,

దగ్గితే, మురికి చేతులతో ఎంగిలినీళ్ళూ ఆరాటంగా అందించే అమాయకులూ - అంతా గమ్మత్తే !

 

పావుశేరు పల్లీలు అమ్మడానికి రోజంతా ఎండకి 

తెగించి కూచున్న అవ్వ చెప్పే నిశ్చింత కబుర్లూ ,

పవిత్ర మంత్రాల మిశ్రమ గుడి ప్రాంగణంలో 

అంతర్జాతీయ స్టాక్స్ గురించి వర్తకుల ముచ్చట్లూ,

పక్కవాడి భక్తికి పోటీపడిపోయి గంట గోలగోలగా వాయించి తన గోడు వినమనే భక్తుల ఇక్కట్లూ,

దానం చేసి పాపాలు కడుక్కోమని బెదిరించే  బిచ్చగాళ్ళూ - అంతా విడ్డూరమే!

 

ప్రతి కూడలికీ అన్ని దిశలనుంచీ ఒకే వేగంతో దూసుకొచ్చి

కంటి సైగతో నిర్ణయాలు తీసుకుని దూసుకుపోయే వాహనాలూ,

పొరబాటున కాళ్ళు ఎడంగా పెట్టి నుంచున్నా,  సవ్యసాచి గాండీవం అంతటి ఆటో గేరుతో  

మధ్యనుంచి దూసుకెళ్ళగల  నేర్పరులు  - ఆటో అభిమాన్యులూ, బైక్ భస్మాసురులూ,

కొత్త కార్ అయినా, చెత్త సైకిల్ అయినా  

గుద్దితే అరుచుకుని, దులుపుకుని, సద్దుకుని పోయే సామ్యవాదులూ - అన్నీ వింతలే!

ఊళ్ళోని చిరుతిళ్ళు మంచివి కాదని తిడుతూనే 

కొని దొంగతనంగా అందించే అమ్మమ్మలూ, తాతయ్యలూ,

ఉన్న మూడు వారాల్లోనే తమ తలకు మించిన ఆరాటంతో ప్రేమలు కురిపించే అత్తమామలూ,

ఏ  ఇద్దరు మాట్లాడుకుంటున్నా మధ్యలో జొరబడి తీర్మానాలు చెప్పేసే పక్కింటి వాళ్ళూ,

మూడు బస్సులు మారి, మూడు గంటలు ప్రయాణించి వచ్చిన మరదళ్ళూ, చెల్లెళ్ళూ

ఆకస్మిక రాకకి విస్తుపోయి, నిష్టూరాలాడి అంతలోనే కలిసిపోయే చుట్టాలూ  - అంతా అపురూపమే!  

 

పానీపూరీ, మినపసున్నీ, ముంజలూ, జామపళ్ళూ తినే యోగం చూపిన రాశిఫలాలూ ,

ఉప్పులో ఉడికించిన వేరుశనగలూ, రేగివడియాలూ, పనస తొనలూ, సీతాఫలాలూ,

బంగినిపల్లి, తోతాపురి, రసం మావిడిపళ్ళూ, తర్బూజ  వాసనొచ్చే తర్బూజాలూ,

వెల్లుల్లి ఆవకాయ, బెల్లం మాగాయ ముక్కలూ, రసగుల్లా తీపులూ,  పప్పు చెక్కలూ,

బాబాయ్ హోటల్ ఇడ్లీలూ, దేవుడి బండి పులిహోర ప్రసాదాలూ,

బకాసుర బాబాయి దీవెనతో - కాదేదీ మళ్ళీ దొరకని తిండికి అనర్హం!

​

నా 'కొత్త బిచ్చగాడు పొద్దెరుగడు' లాంటి షాపింగుకి

తోడుగా తిరగలేక  నొప్పి-కాళ్ళు వేడి నీళ్ళల్లో పెట్టుకునే స్నేహితులూ ,

హోటళ్ళలో భోజనం చేసేసాక క్రెడిట్ కార్డు పనిచెయ్యకపోతే,

జాలేసి అరువిచ్చి, ఇంటిదాకా తీసుకెళ్ళి దింపి డబ్బు తీసుకున్న రిక్షావాళ్ళూ, 

అత్యాశ లేని చెప్పుల వాళ్ళూ, ఆరాటపడి చల్లబరిచే అయిస్క్రీంవాళ్ళూ,

బేరం లేకపోయినా చీకు లేక కులాసాగా పడుకునే కొబ్బరిబొండం వాళ్ళూ  - అంతా మురిపెమే!

 

మల్లెలూ, మావిడిపళ్ళూ , మమతలూ, మాటలూ అన్నీ ఆనందమే!

మనుషులూ, మొక్కలూ ,  మాటకారులూ , మూగాజీవులూ అన్నిటితో బంధమే!

అవే గోవులూ, ఆకులూ, పువ్వులూ, గాలులూ విమానాశ్రయానికి తిరిగి వెళ్తుంటే మాట్లాడవేం?

వచ్చినప్పుడు సంతోషంతో కన్నీళ్ళు, వెళ్ళిపోయేటప్పుడు బాధతోనూ కన్నీళ్ళే!

 

ఎందుకు బాధ? బోలెడు జ్ఞాపకాలతో 'నా' ఇంటికేగా తిరిగి వెళ్తోంది!  

ఏ దేశంలో ఉన్నా, నా తల్లీతండ్రీ దేవుడి పక్కనే నిలబడి రక్ష ఇస్తారుగా!

వాళ్ళిద్దరూ ప్రత్యక్షంగా లేకపోయినా మాతృభూమి వైపు మనసు లాగుతోందేంటో!

శుక్రవారం సాయంత్రం వచ్చేసి ఆదివారం సాయంత్రం తిరిగి వెళ్ళిపోయే వీలుకోసం 

ప్రవరాఖ్యునికి పాదలేపనం ఇచ్చిన అ ముని జాడ తెలుసుకుంటే సరి!

ఎంచక్కా ప్రతి వారాంతమూ గతంలోకి వెళ్ళిపోయి అమ్మానాన్నలతో ఉండిపోవచ్చు!